Onderwijzer zijn is een passie

Ooit heb ik in een workshop voor de zwemonderwijzers van Amsterdam gezegd: “Onderwijzer zijn is een passie.” Zonder enthousiasme en bevlogenheid kan ik niet voor de klas staan.

Ik ben Ivette van den Hoven. Via een lange zoektocht, sta ik nu voor de klas en combineer ik dit met het zij-instroom traject. Een leuke en pittige uitdaging!

Waarom kies je als je bijna 50 bent, nog voor deze carrièreswitch vragen mensen, die me niet goed kennen? Vrienden en familie vinden het juist een logische keuze van mij om deze stap te maken.

Zoals vele had ik ook mijn leven uitgestippeld, huisje boompje beestje.
Soms loopt het leven niet zoals je wilt en helaas was dit ook bij mij zo. Geen kinderen en dan….. 

Zwemonderwijs

Ik besloot te kiezen voor het zwemonderwijs in 1999. Het schoolzwemmen was de leukste uitdaging als zwemonderwijzer. Per week kwamen er zo’n 800 leerlingen op verschillende tijden in de week naar ‘De Horst/Waardergolf’.

In 2017 combineerde ik het zwemonderwijs met personeelsplanner in de kinderopvang.
Een mooie combinatie wat ik vele jaren met plezier heb gedaan. Toch bleef het onderwijs trekken. Als kind wilde ik al juf worden en die wens bleef.
Doordat er een groot tekort aan leerkrachten ontstond en het zij-instroomtraject populair werd, besloot ik ook de stap te wagen. Allente gaf me de kans om werken en leren te combineren en ik ben ze heel dankbaar.

Werken en zij-instroom

Als je voor deze combinatie werken en zij-instroom gaat kiezen ga je een leuke uitdaging aan.
Je tekent een overeenkomst met school en werkgever. Toch geef ik je één advies. Teken ook een overeenkomst met je thuisfront. Want de combinatie is best zwaar en trekt een grote wissel op je privéleven. Sta je niet voor de klas, ben je of huiswerk aan het maken, lees je literatuur om je kennis te vergroten, of je aan het voorbereiden voor de lessen die je gaat geven, of zit je in de schoolbanken van de Ipabo/Pabo. Het voordeel is dat je in twee jaar klaar kunt zijn.
Onze klas vind het traject een zware uitdaging. We kregen als klas deze afbeelding in januari te zien en zagen herkenning in de fases van het eerste jaar.

Feestje om voor de klas te staan

Ik ben nu begonnen in het tweede jaar en vind het nog steeds een feestje om voor de klas te staan. Het is toch prachtig om blije gezichten te zien als een leerling de leerstof begrijpt en lekker aan de slag gaat.
Vertrouwen en een veilige omgeving zijn de basis van succes.
Wat is het leuk als je leerling terugkijkt op een mooie basisschooltijd en terugdenkt aan de leuke lessen die je verzorgt.
Mijn advies: Kies daarom met je hart en ga met passie voor de klas staan!
Het gaat je lukken en mocht het even zwaar zijn, kijk dan naar je einddoel en vraag hulp.
Want een gepassioneerde onderwijzer voor de klas red het!